Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Ἡ γέννηση τοῦ Νέου Κόσμου



Ξυπνῶ κάθιδρος
Ἐντός μου,
ἕνα ἄγνωστο πλᾶσμα μοῦ κατασπαράσσει τὰ σπλάγχνα.

Kατεβαίνω τὶς σκάλες σφαδάζοντας
Στοὺς δρόμους σπαρταροῦν ἀθόρυβα,
γυμνὰ ἀνθρώπινα σώματα
Ἐπικρατεῖ ἀπόκοσμη ἡσυχία
«’Ωδῖνες εἶναι» συμπεραίνω
»γεννιέται ὁ νέος κόσμος.»

Σχίζονται τότε τὰ κορμιά,
καὶ βγαίνουν ἀπὸ μέσα,
χρυσὰ πανέμορφα πλάσματα, –οἱ ἑαυτοί μας
Προσεκτικὰ διπλώνουν τ’ ἀδειανὰ σαρκία,
τοποθετοῦν μιὰ πέτρα ἐπάνω,
κι ἀπομακρύνονται στὸ μέλλον.


ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙ: