Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Ὁ Τυφλός


Γεννήθηκα τυφλὸς
Ἕνα μοχθηρὸ μαῦρο σκυλὶ μὲ ὁδηγεῖ στὸ δρόμο
Ὅταν χανόμαστε τὸ δέρνω ἀλύπητα.

Τὸ ἀνθρώπινο πλῆθος ἀμήχανο
Σὲ ἀπορία
Φορτωμένο σπασμένα ἀγάλματα θεῶν
Μεγάλους μύθους
Νεκρὲς γλῶσσες
Τὸ μυστήριο ἀπ’ ὅπου τ’ ἀπέσπασαν
Ποιὸς εἶναι ὁ κόσμος;
Τί διηγοῦνται οἱ λέξεις;

Περνῶ τὶς νύχτες στητὸς στὴν καρέκλα σ’ ἕνα ἄθλιο δωμάτιο
Ἀφουγκράζομαι τὸ σκοτάδι ὅπου ῥιζώνουν τὰ πράγματα
Τὸ μαῦρο ζῶο ποὺ μὲ ὁδηγεῖ γρυλίζει
Δείχνει τὰ δόντια του στὸ ἄγνωστο.



ΤΟ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΩΤΕΡΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ: