Ὁ Κόσμος Εἶναι μιά Διαταραχή τοῦ Μυαλοῦ

Μέσα στὸ θόλο τ’ οὐρανοῦ, εἴμαστ’ οἱ σκέψεις του.

Περιφερόμαστε κρατῶντας κάτι χρυσὰ κλουβιὰ

Μέσα ἔχουμε τὰ γεννητικά μας ὄργανα

«Ὡραῖο τὸ μουνάκι σας, κυρία»

«Κι ὁ ποῦτσος σας, κύριε

»νὰ τὰ βάλωμεν νὰ παίξουν μαζί;»

Ὁ Χριστὸς ἀπ’ τὰ σύννεφα πυροβολεῖ τραπεζίτες

Ἄγγελοι ἀπὸ ὑδροκυάνιο,

πιάνουν τὶς ἀστραπὲς καὶ προσγειώνονται

Μιὰ διαπεραστικὴ κραυγή,

ἀποκεφαλίζει τὸν πρωθυπουργὸ

Ἀπ’ τὸν κῶλο του πετάγεται ἕνας ἔντρομος νάνος.

«Τί σοῦ συμβαίνει ἀπόψε, ἀγάπη μου;

Σὲ κάθε βῆμα σου,

ἕνα κορμὶ καινούργιο βγαίνει ἀπ’ τὸ παλιὸ»

«Εἶμ’ ἕνας ποταμὸς

Δύο στιγμὲς δὲν ζῶ στὸ ἴδιο σῶμα.»

ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ
Λογοτεχνία για την ανυπακοή