τὶς σκέψεις,
τὸ σῶμα, τὰ αἰσθήματα.
Εἶμαι πιὸ πρὶν ἀπ’ ὅλ’ αὐτά.
Ἀπέκτησα μορφή,
γεννήθηκα,
μὲ τὰ πολλὰ συνήθισα νὰ ζῶ
Εἶμαι ὁ κύριος Λάρρυ τώρα
Γράφω ποιήματα,
σφίγγω μὲ πάθος τὶς γυναῖκες.
Ὅταν τὶς νύχτες ἐπιστρέφω στὸ δωμάτιό μου,
κλειδώνω καὶ βγάζω τὸ πουκάμισο
Στὸ στῆθος ἔχω μιὰ ρωγμή,
ἀπ’ ὅπου φαίνεται ἕνα κομμάτι οὐρανοῦ
Περνοῦν τὰ σύννεφα,
ἀλλάζουνε μορφὲς καὶ χάνονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου