Στέκω στὴ σκηνὴ κάποιου θεάτρου
Κάτωχρος
Ἱδρωμένος
Ἔχω ξεχάσει τὰ λόγια μου.
Δὲν θυμᾶμαι κἄν,
ποιὸ πρόσωπο ὑποδύομαι, σὲ ποιὸ ἔργο
Ἀναρωτιέμαι πῶς βρέθηκα ἐδῶ
Ἄν εἶμαι ἠθοποιὸς
Πῶς ἦταν ἡ προηγούμενη ζωή μου
Εἶμαι μιὰ φάρσα συμπεραίνω.
Καθὼς συνηθίζω στὸ φῶς τοῦ προβολέα,
διαπιστώνω ὅτι τὰ καθίσματα εἶναι ἄδεια
Δὲν ὑπάρχει κοινὸ
Στέκομαι ὑπομονετικὰ
Τὸ δρᾶμα συντελεῖται στὸ κεφάλι μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου