Ξυπνῶ ἕνα πρωί,
καὶ δὲν βρίσκω κανέναν στὸ σπίτι
Ἀνήσυχος βγαίνω στὸ δρόμο
Τὰ κτήρια εἶναι ἐρειπωμένα
Οἱ πολυσύχναστες πλατεῖες χορταριασμένες
Βρέχει διαρκῶς.
Βρίσκομαι σ’ ἕναν καθεδρικὸ ναὸ
Ἀπὸ τοὺς θόλους τρέχουν νερὰ
Στὶς ἁγιογραφίες σχηματίζονται ρυάκια
Σιωπηλὴ θρηνῳδία
Ὅ,τι ἔζησαν,
αἰσθάνθηκαν,
δημιούργησαν οἱ ἄνθρωποι,
ἐξαφανίζεται τώρα.
Πρόσφατα μετακόμισα στὴν βιβλιοθήκη
Τὶς νύχτες ἀνάβω μεγάλες φωτιὲς μὲ βιβλία
Οὐρλιάζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου