Συναντῶ στὸ δρόμο τον φίλο μου τό Νίκο
«Τί σοῦ συμβαίνει;» μὲ ῥωτᾶ
Κοιτάζω γύρω μου ἔκθαμβος
«Τί εἶναι ‘αὐτό’» ῥωτῶ
»ποὺ γίνεται δένδρα, νέφη, ἄνθρωποι;
Τί εἶναι ‘αὐτὸ’ ποὺ
ἐμφανίζεται μὲ τόσες μορφές;!»
Παγιδευμένος στὰ δίχτυα τῶν αἰσθήσεων,
τῶν σκέψεων, τῶν λέξεων,
πέφτω στὸ πεζοδρόμιο σπαρταρῶ
Άδυνατῶ νὰ κατανοήσω,
‘αὐτὸ’ ποὺ παίρνει σχῆμα
καὶ νόημα κόσμου.
«Κοίτα!» ἀναφωνεῖ ὁ Νίκος
Ἕνα γυμνὸ κορίτσι μὲ κρυστάλλινο σῶμα,
διέρχεται χαμογελῶντας αἰνιγματικὰ
Ἐγκλωβισμένοι ἐντός του εἶναι οἱ ἐραστές του.
ΧΙΛΙΕΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΗΣ ΣΑΠΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου