Ἔχετε (1) Ἀναπάντητη Κλήση

Λησμονῶ τὸν ἑαυτό μου

Φαντάζομαι ὅτι εἶμαι ἀνθρώπινο σῶμα.

Τὸ σῶμα τρέμει, βομβίζει ὁλόκληρο

Ἄγριες σφῆκες μπαινοβγαίνουν στ’ ἀνοικτό του στόμα

Ἔχουν κάνει φωλιὰ στὸ στομάχι

Στὶς παλάμες του φυτρώνουν πλίνθινες πόλεις

Σφίγγοντας κάθε τόσο τὶς γροθιές του,

τὶς συντρίβει κάνοντας ἕναν μαλακό, ὑπόκωφο θόρυβο

Καταπακτὲς ἀνοίγουν στὸ θόλο τοῦ κρανίου

Ἀνθρωπίσκοι προβάλλουν

Γελοῦν μέχρι δακρύων.

Αἴφνης ἠχεῖ τὸ κινητό του

«Ποιός;»

Δὲν ἀπαντῶ

Μ’ ἀναγνωρίζει· «ἐσύ;!» ψιθυρίζει

Ἐπανέρχομαι ἀμέσως στὸν ἑαυτό μου

Τὸ σῶμα ἐξατμίζεται. 

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ

http://www.scribd.com/doc/64558047/LARRY-COOL-%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%CE%9F%CE%99-%CE%9A%CE%91%CE%A1%CE%A6%CE%A9%CE%9D%CE%9F%CE%9D%CE%A4%CE%91%CE%99-%CE%9C%CE%95-%CE%A4%CE%9F-%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%99-%CE%A3%CE%A4%CE%97%CE%9D-%CE%91%CE%A3%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%A4%CE%9F