Τό Παλτό

Εἶμαι μελισσοκόμος

Ἔχω μακριὰ γενειάδα,

καὶ πάντα φορῶ,

μαῦρο χονδρὸ παλτό, σφικτὰ κουμπωμένο.

Τὶς Κυριακὲς κάθομαι στὴν πλατεία

Χαζεύω τοὺς ἀνθρώπους,

ποὺ χορεύουν ταγκὸ μὲ τὰ πτώματά τους

Δὲν μὲ βλέπουν

Βλέπουν κι ἀκοῦν μονάχα,

αὐτὸ ποὺ ἔχουν στὸ κεφάλι τους.

Σηκώνομαι ἔξαφνα κι ἀνοίγω τὸ παλτὸ

Ὅλες μαζί,

χρυσές,

βομβίζοντας οἱ μέλισσες,

βγαίνουν ἀπ’ τὸ σκοτάδι,

σκορποῦν στὸν ἥλιο.

Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΤΟΞΙΚΟΤΗΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

http://www.scribd.com/doc/64558047/LARRY-COOL-%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%CE%9F%CE%99-%CE%9A%CE%91%CE%A1%CE%A6%CE%A9%CE%9D%CE%9F%CE%9D%CE%A4%CE%91%CE%99-%CE%9C%CE%95-%CE%A4%CE%9F-%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%99-%CE%A3%CE%A4%CE%97%CE%9D-%CE%91%CE%A3%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%A4%CE%9F

Issuu: http://issuu.com/larrycool/docs/larry_cool_-______________________________________?mode=window