Ἀτενίζει ὁ Θεὸς τοὺς ἀστέρες,
κι ἀντιλαμβάνεται ὅτι τὸ κενὸ διάστημα,
δὲν εἶναι
δικό του δημιούργημα.
Ἐργάζομαι ὡς πωλητὴς στοῦ Zara στὴν Regent Street
Μπαίνει ἡ Παναγία κρατῶντας χαλινάρια
Κάτ’ ἀπ’ τὰ πέλματά της τὴν μεταφέρουν δυὸ χελῶνες.
Πλάτ, πλὰτ ἀκούγεται ἀπ’ τὸ δοκιμαστήριο
–ἡ κοιλιά μου πλαταγίζει στοὺς γυμνοὺς γλουτούς της
Χύνω κι ἀπ’ τὸ μουνί της βγάζει τὸν Χριστό
«Ἀνάλαβε
τὸν γιό σου» λέει.
Νύχτα στὸ Hyde Park
Ἐναερίζομαι ἁπαλὰ θηλάζοντας τὸ θεῖο βρέφος
Στὸ γρασίδι,
ἀμέτρητα κρυστάλλινα ποτήρια γεμάτα βροχή,
κωδωνίζουν ἀνεπαίσθητα λάμποντας στὸ σεληνόφως
Μέσ’ τὸ φλογόλευκο κρανίο μου ἐμφανίζεται ὁ Θεὸς
«Ὁ χῶρος εἶναι ὁ νοῦς σου» λέει κι ἀποτεφρώνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου