Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Αἴφνης

Μιὰ δυνατὴ ῥιπὴ ἀνέμου ξαφνικά,
μοῦ ἀναστρέφει τὴν ὀμπρέλα
Στὴν ἀγορά,
στοὺς δρόμους στὶς πλατεῖες,
μέσα στὰ κτήρια παντοῦ,
οἱ ἄνθρωποι ἀκινητοποιοῦνται,
ὅπου καὶ ὅπως βρέθηκαν.

Ἀπόλυτος σιγὴ
Τοὺς περιεργάζομαι,
τοὺς ἀγγίζω
Καμμιὰ ἀντίδραση
Ἀφαιρῶ ἐνδύματα, ἀποσπῶ προσωπεῖα
Τίποτε μέσα
Μόνο λίγος θυμὸς ποὺ τὸν σκορπίζει ὁ ἄνεμος.

Στὸ δωμάτιό μου μπροστὰ στὸν καθρέφτη:
Καθὼς βγάζω τὰ γάντια,
φσστ! ὀξὺς ἀτμός διαχέεται.

1 σχόλιο: